کشتی نجات نوح و کشتی نجات مسیح

در این نوشته می خواهیم به چندین موارد از شباهتهای نوح و شرایط آن زمان و کار و کشتی او، با مسیح و کار نجات او و شرایط آن زمان بپردازیم (که در اینجا برای بهتر مقایسه کردن ملکوت او را به کشتی نجات تشبیه کرده ایم) تا بهتر کار عظیم خدا را درک کرده و برکاتی را که از این مقایسه می توان دریافت کرد و خداوند برای ما آشکار می کند را دریافت کرده در زندگی خود بکار بریم.

در کتاب پیدایش اینطور می خوانیم:

«نوح‌ مردی‌ عادل‌ بود، و در عصر خود كامل‌. و نوح‌ با خدا راه‌ می‌رفت‌. نوح‌ سه‌ پسر آورد: سام‌ و حام‌ و یافث. و زمین‌ نیز بنظر خدا فاسد گردیده‌ و زمین‌ از ظلم‌ پرشده‌ بود. و خدا زمین‌ را دید كه‌ اینك‌ فاسد شده‌ است‌، زیرا كه‌ تمامی‌ بشر راه‌ خود را بر زمین‌ فاسد كرده‌ بودند. و خدا به‌ نوح‌ گفت‌: «انتهای‌ تمامی‌ بشر به‌ حضورم‌ رسیده‌ است‌، زیرا كه‌ زمین‌ بسبب‌ ایشان‌ پر از ظلم‌ شده‌ است‌. و اینك‌ من‌ ایشان‌ را با زمین‌ هلاك‌ خواهم‌ ساخت‌( با طوفان آب ). پس‌ برای‌ خود كشتی‌ای‌ از چوب‌ كوفر بساز، و حُجَرات‌ در كشتی‌ بنا كن‌ و درون‌ و بیرونش‌ را به‌ قیر بیندا. و از هر جمیع حیوانات از هر ذی جسدی به کشتی در خواهی آورد. و از هر آذوقه ای که خورده شود، بگیر و نزد خود ذخیره نما تا برای تو و آنها خوراک باشد. و خداوند به نوح گفت: تو و تمامی اهل خانه ات به کشتی در آیید، زیرا تو را در این عصر به حضور خود عادل دیدم. پس نوح موافق آنچه خداوند او را امر فرموده بود عمل نمود. و دودو از هر ذی جسدی که روح حیات دارد نزد نوح به کشتی در آمدند و خداوند در را از عقب او بست. و طوفان چهل روز بر زمین آمد و هر ذی جسدی که بر زمین حرکت می کرد و جمیع آدمیان مُردند. و در روز بیست و هفتم از ماه دوم، زمین خشک شد. آنگاه خدا نوح را مخاطب ساخته، گفت: «از کشتی بیرون شو، تو و زوجه ات و پسرانت و ازواج پسرانت با تو. و همه حیواناتی را که نزد خود داری، با خود بیرون آور، تا بر زمین منتشر شده، در جهان بارور و کثیر شوند. و نوح مذبحی برای خداوند بنا کرد، از همه بهیمه پاک و از هر پرنده پاک گرفته، قربانی های سوختنی بر مذبح گذرانید. و خداوند بوی خوش بویید.»

می بینیم که در زمان نوح تمامی زمین و مردم آن فاسد گردیده از ظلم و گناه پر شده بودند. تنها نوح و خانواده آن از نظر خدا برگزیده شدند. در زمان مسیح هم تقریبا تمامی مردم همین وضعیت را داشتند به غیر از تعداد اندکی که برای خدا و مسیح او زندگی کرده و با آمدن عیسی، نجات دهنده خود که انتظارش را می کشیدند در او یافته، ایمان آوردند.

نوح به تمامی مردم عصر خود خطر هلاکت و طریق نجات را اعلام کرد. مسیح نیز هلاکت مردم در گناه را اعلام کرده و مژده نجات را بشارت داد.

نوح کشتی را طبق نقشه ای که از خدا گرفت و با بهترین چوب ساخت و سوراخهای آن را با قیر پوشانید. مسیح هم کشتی نجات را طبق نقشه ازلی و ابدی خدا، با چوب صلیب ساخت و با خون خود قیرگونی کرد. ولی این کشتی ای کشتی ای است که تا زمان آخر و تا مقصد ابدی پابرجا خواهد بود.

نوح 120 سال از عمر خود را صرف ساخت کشتی کرد. مسیح تمام جان خود را برای ساخت کشتی داد.

نوح از هر نژادی سوار کشتی کرد. مسیح نیز به هر نژاد و ملیتی اجازه سوار شدن به کشتی نجات را داده و می دهد.

نوح غذای کافی برای تمام سرنشینان کشتی را مهیا کرده، بار زد. مسیح به عنوان خدایی که همه چیز بواسطه او آفریده شد، تمام غذای جسمانی و روحانی لازم برای افراد کشتی را داراست، اگر که با ایمان و در دعا از او درخواست کنند. او تمام احتیاجات آنها را برطرف کرده، تشنگان و گرسنگان را سیراب می کند.

مردم آن زمان نوح را مسخره می کردند چون که به کار و نقشه و رویا و هدف او که از خدا گرفته بود ایمان نداشتند و حتما پسرانش را هم که به او ایمان داشتند مسخره می کردند. در زمان مسیح هم افراد زیادی مسیح و شاگردانش را مسخره کردند و امروز نیز او و ایمانداران به او را به تمسخر می گیرند.

در آن زمان طوفان بلا آمده و جان تمام کسانی را که ایمان نیاورده و به کشتی سوار نشدند را گرفت. امروزه هم می بینیم که شریر به طرق مختلف روح و جسم افراد زیادی را که به مسیح ایمان نیاورده و به کشتی نجات او سوار نشوند هلاک می گرداند.

کاپیتان این کشتی نجات، خود مسیح است و آن را تا به سرمقصد نجات به پیش می برد و موتور آن با آتش روح القدس روشن است و در بادبانهای آن باد روح القدس دمیده، به جلو می برد.

وقتی که نوح و سرنشینان سوار کشتی شدند خدا در را از عقب آنها بست. ما هم وقتی توبه کرده، نجات پیدا می کنیم و سوار کشتی مسیح می شویم خداوند با بستن در پشت سر ما، گذشته گناه آلود ما را از یاد برده و دیگر به یاد نخواهد آورد. بنابراین ما نیز باید به جلو نگاه کرده و به عقب برنگردیم.

#تعالیمکتابمقدس